Copyricht © 2014 Stichting Buurthuis Lerop - made by JoZ -
Kruisen en kapellen
In Sint Odiliënberg komt men verschillende wegkruisen en kapelletjes tegen, maar liefst 19 in
aantal.
Voor degene die hier meer over willen weten verwijzen we naar het jaarboek 1984 van de
Heemkundevereniging Roerstreek. Hierin beschrijft Pierre Reumers al deze monumentjes waarvan
hieronder ook gebruik gemaakt is.
We hebben ons hier beperkt tot de wegkruisen en –kapelletjes in ons eigen Lerop.
Staan in de meeste dorpen minder dan 10
wegkruisen, in St.Odiliënberg vinden we 19 van
deze monumentjes.
Dit komt vooral door de diverse verspreide
gehuchten en hoeven, die St.Odiliënberg rijk is. In al
deze gehuchten, zoals Paarlo, Lerop, Reutje,
Roskam, staan één of meer wegkruisen.
Hoewel de meeste in de loop der jaren veranderd of
vernieuwd zijn is het opvallend dat er zoveel oude
wegkruisen in St.Odiliënberg staan.
Van 6 wegkruisen is bekend dat minstens 140 jaren
geleden op die plaats ook al een kruisbeeld stond.
Zoals in iedere Limburgse plaats werd vroeger voor
de Sacramentsprocessie bij diverse wegkruisen en -
kapelletjes een rustaltaar opgericht.
In St.Odiliënberg gebeurde dit bij het kapelletje op
de Hoofdstraat, vervolgens bij het Zantiskruis,
vandaar trok men via het kruis aan de Veestraat weer
terug naar de kerk. Tot ongeveer 1923 werd ook nog
een rustaltaar opgericht bij een kruisbeeld op het
huidige Raadhuisplein, wat later plaats heeft moeten
maken voor een H.Hartbeeld
MARIABEELD VAN JONGENHOF
Als u over de nieuwe A73 Lerop binnen komt
ligt, langs de Roer op de grens tussen
Roermond en St.Odiliënberg, de grote hoeve
"Jongenhof".
Boven in de toegangspoort van de hoeve staat
in een nis een Mariabeeld. Het werd in 1953
door de fam.Timmermans, de bewoners van
Jongenhof, geplaatst. Zij herdachten hiermee
dat de Fam.Timmermans dat jaar de hoeve één
eeuw beheerde. Het houten beeld was
beschikbaar gesteld door Jhr. Michiels van
Kessenich, de toenmalige burgemeester van
Maastricht en eigenaar van "Jongenhof". Het
beeld bleek echter niet bestand tegen de
weersinvloeden en werd in 1973 vervangen
door het huidige stenen beeld, dat werd
vervaardigd op de kunstacademie van
Maastricht. Voor de geschiedenis van
"Jongenhof", waarvan de oudste bekende
gegevens stammen uit 1326, verwijzen we
naar het artikel over edele woonhuizen in de
Roerstreek in het HVR-Jaarboek no.7
STENEN WEGKRUIS IN LEROP
Midden in Lerop bij pand no 9A staat dit grote
stenen wegkruis. Volgens een oude kaart uit 1742 -
van de Domeingoederen van de koning van Pruisen,
stond toen reeds hier een wegkruis en naar alle
waarschijnlijkheid zal dit dan ook een van de oudste
wegkruisen van St.Odiliënberg zijn. En zoals het met
vele wegkruisen is vergaan zal dit kruis in Lerop wel
tijdens de bezetting van de Franse troepen rond 1800
zijn verdwenen.
Met sokkel is het bijna 3 m hoog, het bronzen corpus
is 60 cm groot. Op de sokkel is het stichtingsjaar en
een kleine tekst aangebracht nl.
1917
“Heer geef vrede aan de wereld"
Voordat dit kruis in 1917 werd geplaatst stond hier
een houten kruisbeeld dat dateert van 1909. Dit
kruisbeeld was door Wulm Janissen en de broers
Wiro, Duur en Drikus Moors na een bedevaart uit
Kevelaer meegebracht. Zo'n bedevaart werd in die
tijd natuurlijk te voet gehouden; het kruis heeft men
dan ook de hele weg naar Lerop gedragen.
Vrij gauw na het plaatsen van dit houten kruis ontstond er schijnbaar onenigheid onder de
Leropper bevolking, want sommigen wilden een groter kruisbeeld of een kapel.
Een verzoek om een kapel te mogen bouwen werd door bisschop Schrijnen afgewezen, zodat
besloten werd tot het plaatsen van het nu nog staande stenen kruis. Door de steenhouwer Stienon
te Roermond werd het kruis in opdracht van de familie Timmermans en Jeurissen vervaardigd. De
grond werd beschikbaar gesteld door de fam. Hilkens. Het oude houten kruisbeeld werd enkele
honderden meters zuidelijker langs een landweg geplaatst, waar het tot zijn restauratie in 1981 is
blijven staan.
In 2010 werd het geheel opgeknapt door "Put-Lerop" en voorzien van een zonnepaneeltje dat
zorgt voor de verlichting.
KRUISBEELD IN HET
LEROPPERVELD
Langs de veldweg, die begint bij het stenen
kruisbeeld aan de Leropperweg, staat een
paar honderd meter zuidelijker een
veldkruis. Het nieuwe, 2.7 m hoge, houten
kruis werd op 11 september 1982 door
Pastoor Debets ingezegend.
Boven het bronzen corpus is een metalen
overkapping aangebracht; nog hoger is een
bronzen plaat met de letters “I.N.R.I.” aan
het kruisbeeld bevestigd.
Het geheel is vastgezet op een 30 cm hoog
voetstuk van metselstenen. Rondom het
kruis staan drie mooi gesnoeide
lindebomen.
Door de fa. Sillen en Co te Swalmen werd
het 90 cm grote corpus vervaardigd; het
geld hiervoor werd door de inwoners van
Lerop bij elkaar gebracht.
Dit nieuwe kruis diende ter vervanging van het oude kruis, dat hier in 1917 werd geplaatst en
oorspronkelijk langs de Leropperweg stond. Daar het oude kruishout aan vervanging toe was en
men bovendien diefstal van het mooie houten corpus vreesde, besloot de Put Lerop een geheel
nieuw kruisbeeld te plaatsen. Het oude corpus werd na restauratie door de heren Lommen en
Djzuwarski uit St.Odiliënberg opgehangen in de Leropperhof, het gemeenschapshuis van Lerop.
Het "Kruuts in 't Veldj", zoals de mensen van Lerop zeggen stond op grond van de fam.Hilkens,
thans van de familie Jos Hermans.
Begin 2013 werd op brute wijze de bronzen corpus van het kruis gebroken en, op een arm na,
meegenomen. Door de Put Lerop, is er medio 20132, een ander houten kruis met corpus
aangebracht.
Rijdt u door, richting St.Odiliënberg, vindt u op de
afslag Wiedestraat dit 1,85 m hoge houten kruis.
Het corpus is van metaal en is 37 cm hoog.
Wanneer dit kruisbeeld werd geplaatst heeft men
niet meer kunnen achterhalen; wel is het zeker het
oudste wegkruis van Lerop. Het staat nl.
aangegeven op een stafkaart van 1843. Ook de
Kuiper vermeldt het op zijn gemeentekaart van
St.Odiliënberg van 1869. Daar in tijden van
droogte vaak bij dit kruis om regen werd gebeden,
noemde men dat vroeger het regenkruis.
KRUISBEELD AAN LEROPPERWEG-WIEDESTRAAT
Ook werd het 50 a 60 jaar geleden jaarlijks door de laatste van de drie kruisprocessies vanuit
St. Odiliënberg bezocht. Men trok dan vanaf de kerk naar "Overen", vandaar over een inmiddels
verdwenen veld-weg, die liep tussen de huidige Leropperweg en de Roer, naar dit kruisbeeld. De
terugweg ging dan over de gewone Leropperweg. In deze tijd zou het ondenkbaar, maar ook
onmogelijk zijn dat enkele honderden mensen 's morgens in alle vroegte gaan lopen om een
kruisbeeld te bezoeken.
Rondom het kruisbeeld staan drie mooi gesnoeide lindebomen. Om het geheel is een staketsel
aangebracht. Zowel na de oorlog als in 1982 werd het kruisbeeld opgeknapt door de "Put Lerop".
Meer hierover kan men lezen in het artikel
"Slagveld tussen Maas en Roer", van Jan v.d.
Steen in het H.V.R.-jaarboek van 1971. Het
kruisbeeld stond tussen twee rododendrons
en twee lindebomen. Dit alles is weer
omgeven door een ligusterhaag.
Helaas ontkwam ook dit monumentje niet
aan vandalisme In 2008 verdween de corpus
en werd het kruis zwaar beschadigd. De
familie Wolters liet het repareren en werd er
een andere corpus op aangebracht. De
aanplant werd eveneens vernieuwd.
Op de 1.15 m hoge voet onder het kruisbeeld
is de volgende tekst aangebracht:
"Wees gegroet
O Kruis
Onze enige hulp
Ter dankbare
herinnering aan
Gods zichtbare
bescherming
in bange
oorlogsdagen"
De familie D'Alcantara was destijds
eigenaar van de hoeve Overen.
Het kapelletje is gemaakt van
veldbrandstenen en is 2.70 m hoog en
1.40 m breed.
Aan de voorkant was een steen
aangebracht met het volgende opschrift:
Fernand
Isabel
Maria
Alexander
1857
D'Alcantara
I
DANKKRUIS BIJ OVEREN
Verder richting Sint Odiliënberg, bij de splitsing van de Leropperweg bij huize "Overen" (links gaat
men naar Linne) staat dit 1.70 m hoge stenen kruisbeeld met een metalen corpus van 58 cm hoogte.
Uit dankbaarheid voor Gods hulp in de verschrikkelijke oorlogsdagen van begin 1945 werd dit
kruisbeeld in 1946 geplaatst door Willem Wolters, de pachter van hoeve "Overen".
Deze omgeving was begin 1945 wekenlang niemandsland tussen de Duitse en Engelse linies.
In het begin van deze eeuw werd het land-goed eigendom van de fam.Berger uit Den Haag. Deze
plaatsten in 1943 een nieuw Mariabeeld in het kapelletje. Dit beeld, dat 80 cm hoog was, werd
gemaakt door de bekende kunstenaar Charles Vos. De plechtige inzegening werd verricht door
Pater van Well van het retraitehuis Manresa te Venlo. Na de oorlog werd het kapelletje
gerestaureerd en de zwaar beschadigde steen vervangen door een andere steen met een nieuw
opschrift nl.
Louis M. Berger
x 26-11-1916
+ 8- 3- 1941
Bernard M. Berger
x 14-6-1919
+ 26-3-1944
Dit zijn twee zonen van de familie Berger die in de oorlog als marineofficier gesneuveld zijn. Daar
het beeld op 17-4-1978 werd gestolen en nooit meer teruggevonden werd, staat er nu slechts een
Maria-afbeelding op een plaat in het zwaar vervallen kapelletje. Eerdere pogingen tot herstel
werden steeds te niet gedaan.
Bij het bestuur van Put Lerop staat de restauratie nog steeds op het verlanglijstje.
MARIAKAPEL IN BOS BIJ "OVEREN"
Dit kapelletje kan men vinden in het bosje achter "Overen" langs de Berkenallee. Dit is de weg
via "Overen" naar Linne.
In 1848 trok door deze streek een bende al rovend en plunderend vanuit Duitsland naar het
zuiden. Een jaar of zeven later gebeurde hetzelfde, maar nu in omgekeerde richting.
De bevolking was nu echter gewaarschuwd voor de Kozakken, zoals de bende genoemd werd, en
veel waardevolle dingen werden verborgen. De kerkschatten van St.Odiliënberg werden gered
door ze te begraven in een bos bij "Overen".`Enkele jaren later werd op deze plaats een
Mariakapelletje gebouwd. Dit verhaal is van generatie op generatie doorgegeven bij een familie
in Herkenbosch. Feit is in ieder geval dat het bewuste kapelletje in 1857 is gebouwd door de
freule D'Alcantara.
DANKKRUIS BIJ MORTELSHOF
Gaat u nu richting Linne, vindt u bij de
kruising van de oude Gulickerweg en de weg
tussen de Rosberg en "Mortelshof" dit grote
kruisbeeld. Aanvankelijk stond het, evenals
"Mortelshof", in de gemeente Linne, maar
door een grenscorrectie bij de aanleg van de
A73 praten we nu over de gemeente Sint
Odiliënberg, dus over Lerop en hoort het nu,
evenals "Mortelshof" officieel bij de parochie
Sint Odiliënberg.
Het ruim 3 m hoge stenen kruis (de voet meet 1.20 m, het kruis zelf 1.90 m) werd in 1918
geplaatst door de fam.Slangen van "Mortelshof". Tegen het kruis hangt een stenen corpus van 1
m hoogte. Op de voet staat het volgende opschrift: “1918 H. Slangen-Tasset”.
Rondom het kruis staan drie lindebomen. Mevr. Slangen-Tasset, die van Belgische af-komst was,
beloofde, toen haar broer tijdens de eerste wereldoorlog op 14-7-1916 te Hasselt door de Duitsers
werd gefusilleerd, een kruisbeeld te plaatsen als haar twee neven die in het Belgische leger waren
de oorlog zouden overleven. Haar broer Jaak Tasset werd op 15-4-1916 door de Duitsers
gegrepen, nadat hij herhaaldelijk inlichtingen voor de geallieerden over de Nederlandse grens had
weten te smokkelen. Toen de beide neven de oorlog overleefden en men bovendien de hypotheek
die op de hoeve rustte had afbetaald, werd in de herfst van 1918 het kruis ingezegend door
pastoor Ruiten van St.Odiliënberg.
Het kruisbeeld, dat vervaardigd werd door steenhouwer Stienon te Roermond, staat op grond die
bij "Mortelshof" hoort.
MARIAKAPELLETJE BIJ
MORTELSHOF
Enkele honderden meters verwijderd van de oude
gemeentegrens tussen Sint Odiliënberg en Linne,
vinden we dit kapelletje.
Uit dankbaarheid, daar alle bewoners van
"Mortelshof" ondanks het feit dat de hoeve geheel
verwoest werd de oorlog hadden overleefd, liet de
fam. Slangen in 1954 dit kleine Mariakapelletje
bouwen. Hiermee loste de familie een belofte in,
die mevr. Slangen-Tasset gedaan had, toen men
begin 1945 weer eens naar de schuilkelder moest
vluchten voor granaatvuur. Het ruim 2 m hoge en
1.45 m brede gebouwtje staat aan de westkant van
de hoeve, in de schaduw van de prachtige laan,
waarin kastanjebomen staan met een omtrek van
ruim 4 m. Het Mariabeeldje, dat door kennissen
werd meegebracht uit Fatima, staat in een nis.
Onder het 85 cm hoge beeldje is de volgende tekst
te lezen:
“O.L. Vrouw van Fatima bid voor ons”.
Een kennis van de fam. Slangen, pastoor Wolfs uit
Oirsbeek, zegende het kapelletje in mei 1954 in.